Het lijkt of ik gisteren met u mocht spreken over het Kerstverhaal en alles wat ons in 2024 heeft bewogen. Maar niets is minder waar. Er is opnieuw een jaar voorbijgevlogen. Elk jaar beginnen we aan een nieuwe, maagdelijk witte, bladzijde en elk jaar is deze weer zo volgeschreven.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar in het begin zijn het hoopvolle schrijfsels want alles zal toch wel beter gaan. We zullen vast vriendelijker en beleefder naar elkaar zijn. Tijd nemen om elkaar standpunten te begrijpen. Stilstaan zonder haast bij de kleine alledaagse dingen die zo mooi zijn. Echt luisteren naar onze kinderen, zonder telefoon binnen handbereik. Een extra kopje koffiedrinken met onze moeders en vaders in het verzorgingshuis en samen praten over vroeger. Lachen en huilen met onze vrienden.

En dan ineens merk je dat de schrijfsels minder hoopvol worden. Dat ze belandden in hetzelfde groefje van dezelfde plaat. Dat het besef tot ons doordringt dat er niets is veranderd. Dat we tegen dezelfde problemen aanlopen als elk jaar. Dat we de tijd niet maken. Dat we ons laten leiden door meningen van buitenaf, zonder onszelf nog te kunnen horen. Dat onze kinderen ineens zo groot zijn en dingen doen die wij eigenlijk niet meer begrijpen. Dat onze ouders ineens zo oud zijn en we te weinig geduld hebben gehad.

En dan ineens sluipt de machteloosheid naar binnen. Want als er toch niets veranderd, wat kunnen we dan zelf nog doen? Dan is het aanlokkelijk om dan maar in hetzelfde groefje door te gaan, zonder moeite te hoeven doen. Zonder nog te verlangen naar verbetering of verandering.

Buiten raast de wereld aan ons voorbij. Oorlogen nemen niet af, alleen maar toe. We leven nog veilig, maar ook hier sluipt de waakzaamheid naar binnen. Drones boven ons grondgebied. Noodpakketten in de kelder of op zolder. We hebben oprecht en terecht verdriet om al het leed dat mensen elkaar aandoen. Moeders en vaders verliezen hun kinderen, kinderen verliezen hun ouders. Verdriet dat tastbaar wordt door onze beeldschermen heen. Verdriet dat ons machteloos maakt.

Het lijkt of de schrijfsels op dat witte vel meebewegen met de seizoenen. Na een hoopvolle winter, volgde een onrustige lente en zomer. Met klimaatverandering hoog op de agenda, met oorlogen die bleven duren. Met een herfst die bol stond van verkiezingsretoriek en beloften. En oorlogen die maar bleven duren.

Nu is het opnieuw winter geworden. De natuur keert zich weer in zichzelf. Daar kunnen wij nog wat van leren. Een tijd om ons af te vragen of we zo verder willen en kunnen. Machteloosheid mag en kan geen excuus zijn om niets meer te voelen of om niets meer te doen. Oorlogen kunnen we in ons eentje niet stoppen, maar we kunnen wel iets betekenen in onze eigen wereld. Voor de mensen om ons heen.

Daar moest ik aan denken toen ik op de wintersessie van onze P10, het netwerk van de grote plattelandsgemeenten in Nederland, studenten hoorden spreken over hun studie en hun leven. Jonge mensen geboren en getogen op het platteland die voelden dat zij het verschil moesten en ook konden maken. Die wisten dat zonder hun inspanning de leefbaarheid van hun dorp ernstig zou worden aangetast. Dus bedachten ze meeloop gesprekken. Gewoon meelopen met hun mede dorpsbewoners om te ontdekken wat ze samen konden. De een wilde wel rijden, de ander wel inkopen of verkopen en weer een ander wilde wel verbouwen. Handen uit de mouwen voor een buurtbus, buurtsuper of knarrenhof. Naast hun studie in de grote stad kwamen ze elk weekeinde thuis om het jeugdteam te trainen. Ze kwamen thuis in de hoop dat ze daar konden blijven met hun eigen kinderen. Zoals zij hun dorpen wilden helpen, moeten wij hen weer helpen. Door ons aangesproken te voelen en te zorgen dat ze ook echt thuis kunnen blijven. Dan is er geen tijd voor machteloosheid, maar is het een tijd van gewoon aanpakken.

Daar moest ik aan denken toen ik de wensboom in Goor mocht aansteken, samen met mijn vaste vrienden van een prachtige stichting en een even mooie doelgroep. Een simpele wens die voor een ander van zoveel betekenis kan zijn. Letterlijk en figuurlijk een lichtje zijn voor een ander die soms niet durft te vragen, maar wel zo hard iemand nodig heeft.

Daar moest ik aan denken tijdens onze Hofschakelbijeenkomsten waar mensen samenkomen die elkaar nog niet hebben ontmoet, maar toch iets gezamenlijks delen. Zingen of wandelen bijvoorbeeld. Een schakel zijn tussen al die prachtige initiatieven waar onze Hof zo rijk aan is. Gewoon door met elkaar te praten, te zingen en te wandelen.

De winter is een tijd van bezinning en de tijd waarin Jezus werd geboren. Op een plek die nu wordt geteisterd door geweld, verdriet en uitzichtloosheid. Waar hij werd geboren in een eenvoudige stal met zijn vader en moeder die zich over hem ontfermden. Een onschuldig kind, een onbeschreven blad. In een donkere tijd straalde een ster. En ster als baken van licht en hoop in tijden die uitzichtloos lijken. Het Kerstverhaal geeft ons elk jaar opnieuw precies dat wat wij als mens zo bitterhard nodig hebben. En blik op een hoopvolle toekomst, een blik op een onschuldig kind, een belofte van een betere wereld.

Zoals Jezus in zijn verdere leven heeft voorgeleefd, moeten wij zelf wat doen om die betere wereld met elkaar te maken. Dat onbeschreven blad dat we elk jaar weer vullen, mag niet beschreven worden door machteloosheid of door pessimisme. Onze schrijfsels moeten weerspiegelen wat wij zelf bijdragen. Door ons gedrag, door onze daden. Een lichtje zijn voor anderen. Meelopen met die ander, meezingen. Elkaar zien staan en hoopvol blijven. Soms tegen beter weten in, maar altijd de moeite meer dan waard. Dat is voor mij de boodschap van Kerst. En ik neem mij opnieuw voor om extra mooi te schrijven op mijn witte blad en vooral ook om anderen mee te laten lezen en zeker onze kleindochter die nu haar eigen bladzijden zal moeten gaan schrijven. Dat wij haar leren om niet bang te zijn, om een open blik te hebben naar en voor alles en iedereen. Om altijd hoop en vertrouwen te houden, als wordt het nog zo donker. Omdat zij altijd een lichtje voor anderen kan zijn.

Ik wens u allen een zalig kerstfeest en een gezegend nieuwjaar.

Lokale media bij Hofstreek: terugblik op 2025 Evenals vorige jaren voert Hofstreek een eindejaar gesprek met de lokale media. Iedere deelnemer zet haar of zijn bericht van het jaar nog eens voor het voetlicht. Dat kan zijn omdat het over iets heel belangrijks ging. Of misschien omdat het zo uniek was, of zo komisch. Dat kan allemaal, en nog veel meer. Iedere deelnemer maakt zelf een volledig eigen keuze uit het jaar 2025.

Wie zitten er aan tafel?

Maarkels Nieuws: Rick Morsink Deeps Nieuws: Rob Rohaan Wegdam Nieuws: Raymond Wegdam In overleg met Goors Nieuws: Theo Hakkert De Twentsche Courant Tubantia: Rob Steentjes

De column wordt verzorgd door Casper Bruinink, de gespreksleiders zijn Sander Quee en Marinus Aaftink.

Het programma wordt uitgezonden op 27 december a.s. om 12.00 uur en herhaald op 30 december om 18.00 uur.

Het kabinet heeft vandaag, 19 december 2025, het Nationaal Programma Ruimte voor Defensie (NPRD) vastgesteld. Met de definitieve aanwijzing door het kabinet krijgt Defensie meer ruimte voor de noodzakelijke groei en versterking van de krijgsmacht. In Hof van Twente vindt een aanpassing plaats aan het pijpleidingdepot aan de Kooidijk in Markelo. Daarnaast is een besluit genomen over het aanwijzen van extra laagvlieggebieden voor helikopters en zijn vliegroutes aangewezen voor het vliegen met cargodrones van vliegbasis Deelen naar Airport Twente over Hof van Twente.

Aanpassing in Hof van Twente
In Hof van Twente liggen twee terreinen van Defensie: aan de Kooidijk en aan de Petersweg in Markelo. Aan de Kooidijk staat een pijpleidingdepot. Aan de Petersweg is een tankautolaadplaats.

Volgens de regels moet er meer afstand komen tussen het depot en de hekwerken. Eerst leek het erop dat daarvoor huizen gesloopt moesten worden. In overleg met Defensie is besloten de brandstoftanks te verplaatsen naar de noordkant. Zo kunnen de woningen blijven staan. Defensie moet hiervoor nog wel grond kopen.

Defensie en gemeente Hof van Twente hebben met bewoners gesproken. Daardoor is sloop van huizen voorkomen. Wel komt het terrein aan de noordkant dichter bij woningen te liggen. Daarom is gekeken of de uitbreiding naar de westkant kon. Dat zou betekenen dat de Welmersweg afgesloten zou moeten worden en Defensie extra kosten moet maken. Om de westkant voor elkaar te krijgen was het nodig dat Defensie in het gebied een ander geschikt perceel zou aankopen om grond te kunnen ruilen en het perceel aan de westkant vrij te spelen. De aankoop van deze landbouwgrond is niet gelukt. Daardoor blijft Defensie bij een uitbreiding aan de noordkant. De bewoners aan de noordkant zijn teleurgesteld dat de westelijke variant hierdoor is afgevallen. Wel is met die bewoners aan de noordkant afgesproken dat zij betrokken worden bij de uitwerking van het plan en kunnen meedenken over de landschappelijke inpassing.

In de loop van 2026 gaat Defensie aan de slag met de voorbereidingen voor de realisatie van de uitbreiding. Defensie streeft ernaar om tussen 2030 en 2035 het DPO-terrein in Markelo gereed te hebben.

Er komt een nieuw laagvlieggebied (N5) van 1869 km². Een deel daarvan ligt in Hof van Twente. Helikopters mogen hier maximaal 500 uur per jaar vliegen. Bij nieuwe plannen in dit gebied, zoals het plaatsen van windmolens, moet eerst advies worden gevraagd aan Defensie. Defensie gaat inwoners beter informeren over vliegbewegingen.

Cargodrones gaan spullen vervoeren tussen Vliegbasis Deelen en onder andere Twente Airport. Deze drones vliegen op een hoogte van 500 tot 1500 meter boven het maaiveld. De cargodrones vliegen vanuit Vliegbasis Deelen naar de verschillende oefenterreinen en 2 kennisinstituten in Marknesse en Twente Airport. De route naar Twente Airport ligt over het buitengebied van Hof van Twente. Ook voor deze route zal gaan gelden dat Defensie om advies gevraagd moet worden bij ruimtelijke plannen.

Meer informatie
Over de locaties die nog verder worden onderzocht, probeert Defensie zo snel mogelijk duidelijkheid te geven. Meer informatie is te vinden op de website van Defensie Dichtbij.

Bedoeld voor plannen die inwoners en organisaties zelf organiseren, is het Noaberfonds in 2024 gestart. De financiële rapportage geeft een dermate transparant beeld dat het een succes genoemd kan worden, ook te danken aan de ideeënbegeleider en het inloopspreekuur. Er is nog budget tot eind 2027.

Het college informeert de gemeenteraad over het verzoek van De Reggehof om extra financiële middelen, naast de reguliere subsidie. Het college heeft besloten een voorschot te verstrekken van de helft van de subsidie voor 2026 + een voorschot van € 100.000. In overleg met De Reggehof wordt onderzocht hoe een duurzaam scenario voor 2027 kan worden bereikt.

Gemeenten moeten regionale afspraken maken over huisvesting van urgent woningzoekenden. Inwoners die opgenomen zijn geweest in een (jeugd)instelling, inwoners met een sociale of medische urgentie of mantelzorgers die dicht bij een zorgvrager moeten wonen, krijgen met voorrang een sociale huurwoning toegewezen.

Het kantoorpand van de Aan de Stegge-groep aan de Nieuwenkampsmaten 8 in Goor heeft vergunning gekregen voor restylen van de gevels. Maar Bond Heemschut heeft verzocht om aanwijzing tot gemeentelijk monument. Na veel ingewonnen advies stelt het college vast dat de Erfgoedverordening geldend is; de ADS-groep mag het kantoorpand niet verbouwen. Tot 29 januari 2026 kan tegen dit besluit nog een zienswijze worden ingediend.

Op zaterdag 13 december ontving de heer Gerben Hillebrand (52) een Koninklijke Onderscheiding voor zijn jarenlange inzet voor Hofstreek Omroep en het openluchttheater De Kösterskoele in Markelo. Burgemeester Ellen Nauta-van Moorsel reikte de onderscheiding uit tijdens het 35-jarig jubileum van de omroep.

“Je bent iemand die liever achter de schermen werkt, maar vandaag zetten we jou in de spotlights. Omdat we je willen laten weten dat jouw inzet en jouw bijdrage ontzettend gewaardeerd worden,” zegt burgemeester Ellen Nauta bij de uitreiking. Hillebrand is sinds de oprichting van Hofstreek Omroep actief als vrijwilliger. Hij zorgde voor techniek, leidde vergaderingen en begeleidde nieuwe vrijwilligers. Ook bij het openluchttheater Kösterskoele in Markelo is hij al meer dan twintig jaar een vaste kracht. Zijn deskundigheid en toewijding maken hem van grote waarde voor de omroep en het theater.

Eervolle erkenning voor jarenlange inzet
Met deze benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau wordt uitdrukking gegeven aan de waardering voor de inzet en betrokkenheid van de heer Hillebrand. Hij laat zien hoe belangrijk vrijwilligerswerk is voor het samenleven in onze gemeente.

Toespraak uitreiking door burgemeester drs. H.A.M. Nauta-van Moorsel
Beste mensen, bestuur en vrijwilligers van Hofstreek Omroep,

Wat bijzonder om vandaag samen te zijn om het 35-jarig jubileum van jullie omroep te vieren. Hier is een wat bijzondere locatie voor gekozen. Maar wie de secretaris van de omroep kent – en ik mag wel zeggen dat ik haar goed ken, nietwaar Hanny – weet dat gastvrijheid en gezelligheid in de familie Morsink vanzelfsprekend zijn. Deze locatie, de kantine van Morsink Bliksem Beveiliging, past dus helemaal bij deze feestelijke dag.

Ruim drie jaar geleden mocht ik ook aanwezig zijn bij een jubileumviering van Hofstreek Omroep. Toen nog op een zonnige middag bij jullie thuisbasis, De Reggehof. Daar heb ik uitgebreid stilgestaan bij het ontstaan van de omroep in de jaren negentig. Een experiment, zelfs met het etiket ‘illegaal’. Als burgemeester kijk je daar natuurlijk met enige zorg naar, maar inmiddels kunnen we dat met een glimlach vergeten. Want kijk eens wat er uit dat experiment is gegroeid: een bloeiende omroep, volledig gedragen door vrijwilligers, die al decennialang een vaste waarde is in onze gemeenschap.

Natuurlijk zijn er zorgen over de toekomst, met veranderende wet- en regelgeving. Maar vandaag wil ik vooral stilstaan bij de kracht van jullie inzet en bij de verbondenheid die deze omroep uitstraalt. Het is niet vanzelfsprekend dat een burgemeester elke vijf jaar bij een jubileum aanwezig is – en vandaag ben ik zelfs samen met een wethouder hier. Dat zegt iets over hoezeer wij jullie werk waarderen en hoe belangrijk Hofstreek Omroep is voor onze gemeente.

Een omroep zoals deze kan alleen bestaan dankzij vrijwilligers. En wat bijzonder dat sommigen van jullie al vanaf het allereerste begin trouw betrokken zijn. Geert Wolff heb ik hier al eens eerder voor mogen toespreken, maar vandaag wil ik speciaal aandacht geven aan Gerben Hillebrand. Wil je naar voren komen, Gerben?

Beste Gerben,

je bent iemand die liever achter de schermen werkt, maar vandaag zetten we jou in de spotlights. Omdat we je willen laten weten dat jouw inzet en jouw bijdrage ontzettend gewaardeerd worden. Met jouw kennis en passie voor techniek heb je talloze problemen opgelost – vanaf de oprichting tot nu, ondanks alle snelle technologische veranderingen. Jij werd niet voor niets Hoofd Techniek. Achter het mengpaneel zorg jij voor rust, overzicht en kwaliteit. Jij bent het anker van de uitzendingen, of het nu gaat om sportprogramma’s, muziek of nieuws.

Je hebt niet alleen de techniek verzorgd, maar ook nieuwe vrijwilligers uit andere kernen geworven na de gemeentelijke herindeling, opleidingen gegeven, meegewerkt aan de mobiele studio en podcasts, en leiding genomen bij vergaderingen. Altijd deskundig, altijd onverstoorbaar.

En jouw inzet reikt verder dan de omroep. Sinds 2003 ben je ook een vaste kracht bij het openluchttheater De Kösterskoele in Markelo. Iedere zomer worden er prachtige, vaak hilarische voorstellingen opgevoerd en ook daar komt de nodige techniek bij kijken. Ook in Markelo waarderen ze je om je nauwkeurigheid, je oplossings-gerichtheid en je toewijding. Jij draagt bij aan de sfeer, aan het succes, en aan het plezier van velen.

Beste Gerben, jouw werk is nooit onopgemerkt gebleven. Integendeel: het is van grote betekenis geweest voor onze gemeenschap. Daarom mag ik, als trotse burgemeester, jou vandaag melden dat Zijne Majesteit de Koning jou, Gerben Merten Hillebrand, heeft benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Van harte gefeliciteerd met deze eervolle onderscheiding Gerben. Het is meer dan verdiend.

Samen verder bouwen aan het centrum van Goor

Uit de meest recente Winkelgebieden Scan blijkt dat het centrum van Goor op meerdere punten achterblijft ten opzichte van andere winkelgebieden in de gemeente Hof van Twente en het landelijke gemiddelde. Met name op het gebied van schoonmaak, uitstraling en betrokkenheid van de gemeente en ondernemers zijn de scores lager dan gewenst. Ook de beleving en het gevoel van veiligheid kunnen verder worden verbeterd. De objectieve observatie laat zien dat vooral fijn zwerfafval en het onderhoud van onkruid aandacht vragen. Deze resultaten onderstrepen het belang om de ingezette plannen voortvarend door te zetten en samen te blijven werken aan een aantrekkelijker en schoner centrum.

Graag richt ik een persoonlijk woord tot de ondernemers en inwoners die begaan zijn met het lot van het Goorse centrum over hoe ik de afgelopen twee jaar de samenwerking met de gemeente heb beleefd en alvorens ik de BIZ ga verlaten. Tijdens de bijeenkomsten die gingen over het toekomstbestendig maken van het Goorse centrum, waar iedereen voor uitgenodigd was, hebben we onze wensen kunnen delen. De gemeente neemt deze wensen zorgvuldig mee in een plan dat zij samen met gespecialiseerde partijen uitwerkt. Zij begrijpen de zorgen die veranderingen in het werk- en leefgebied kunnen meebrengen en doen hun best om waar mogelijk aan ieders wensen tegemoet te komen. Daarbij kunnen mensen zich soms teleurgesteld of onzeker voelen, maar er is geen reden om bang te zijn dat men, met name richting de ondernemers, niet zorgvuldig te werk gaat. Iedere ondernemer wordt gehoord, al is het maar om praktische zaken zoals bevoorrading goed te regelen.

Mijn verzoek aan ondernemers en andere belanghebbenden: sta open voor veranderingen en stel je constructief op. We zien elders dat vernieuwing kansen biedt. In Borculo zijn ondernemers achteraf juist blij dat alles op de schop is gegaan, en ook Hengelo bloeit weer op, zelfs Rituals heeft zich er inmiddels aangemeld om zich te vestigen. Laat dit ons inspireren: wees trots op jezelf als ondernemer, ga uit van je eigen kracht en zorg er samen voor dat ons gebied aantrekkelijker wordt voor klanten én nieuwe ondernemers.

Vanaf vandaag leg ik, na zes jaar met veel plezier voorzitter te zijn geweest van de BIZ, mijn voorzittershamer neer. Door de drukte in mijn bedrijf kan ik deze rol niet langer combineren. Fred Rijkens neemt het stokje over en ik heb er alle vertrouwen in dat hij samen met iedereen die dat wil de volgende stappen zet. Fred weet de weg in het gemeentehuis beter als geen ander.

Dank voor ieders inzet, samenwerking en ondernemerschap. Heel veel succes gewenst en we zien elkaar vast op de Goorse Wintermarkt

Paul Reef