Leerlingen van de basisscholen en de onderbouw van het voortgezet onderwijs die de namen voorlezen van de 78 slachtoffers en klasgenoten die voor ieder slachtoffer een kaars aansteken. Muziekvereniging Apollo die met twee muziekstukken de ceremonie omlijst.
Burgemeester Nauta die een toespraak houdt waarin ze zegt dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is.
Bert Eeftink die een gedicht voordraagt bij en over de bomscherf in het centrum van Goor.
Met een indrukwekkende plechtigheid heeft Goor maandagochtend het bombardement van 80 jaar geleden herdacht. In de nadagen van de Tweede Wereldoorlog vielen op 24 maart 1945 bommen op het centrum. Met tientallen doden en zwaargewonden tot gevolg. Goor werd in haar ziel geraakt.
Nadat Duco Hoek, voorzitter van het 4 mei Comité, de naar schatting tweehonderd aanwezigen, waaronder een aantal schoolklassen, welkom had geheten, begonnen de klokken van de Hofkerk te luiden. Toen ze zwegen begon, precies om 09.49 uur, het tijdstip dat op 24 maart 1945 de bommen vielen, werd een minuut stilte gehouden.
Daarna was het aan de schooljeugd om de namen van de slachtoffers in alfabetische volgorde op te lezen. Het maakte het leed tastbaar. Onder de slachtoffers kinderen van 0 jaar tot oudere Gorenaren van diep in de 80. Voor ieder van hen werd een kaars aangestoken.
Burgemeester Nauta hield een toespraak. ,,Vandaag hangen de vlaggen in Goor halfstok. Een indrukwekkend beeld. Een stil eerbetoon van een stad die haar geschiedenis kent. We buigen ons hoofd voor hen die vielen. Voor dee levens die niet meer verder konden. We staan stil bij de grillige werkelijkheid dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is.”
Ze legde een verband met die tijd van nu. ,,Vrijheid is kwetsbaar. En we leven in tijden waarin deze kwetsbaarheid extra voelbaar is. Het is onze taak om de fakkel van vrijheid door te geven aan volgende generaties. Want, zoals de geschiedenis ons leert: wanneer vrijheid verloren gaat, is het ongelooflijk moeilijk om deze weer terug te krijgen. Laten we er samen voor zorgen dat de vrijheid die we vandaag kennen, ook morgen blijft bestaan. Laten we blijven herdenken, jaar na jaar. De verhalen blijven vertellen, de namen blijven noemen en de fakkel van de vrijheid doorgeven. Opdat wij nooit vergeten.’
Ook benadrukte de burgemeester het contrast tussen het leed van het bombardement en de vreugde van de bevrijding, vijftien dagen later: ,,En dan, amper twee weken later, de bevrijding. Poolse troepen die Goor binnentrokken. De vlag uit de fles. De eerste adem van vrijheid. Maar ook vrijheid die anders voelde, getekend door verlies.”
Meer info is te vinden op www.80jaarvrijheidgoor.nl